Topologie dyskretne
Topologia dyskretna \( T \) to najprostsza i jednocześnie najbardziej szczegółowa topologia, jaką można wprowadzić na zbiorze \( X \). Obejmuje ona wszystkie możliwe podzbiory tego zbioru, dzięki czemu pozwala analizować każdy punkt w pełnej izolacji od pozostałych.
W tej topologii każdy podzbiór \( X \) jest zbiorem otwartym. Oznacza to, że każdy element można traktować jako samodzielny, „oddzielony" od innych, a cała przestrzeń pozbawiona jest pojęcia bliskości czy ciągłości.
Innymi słowy, w topologii dyskretnej nie istnieją żadne ograniczenia między punktami - wszystkie są równie niezależne.
Uwaga. Topologia na zbiorze \( X \) to rodzina jego podzbiorów (zwanych „otwartymi"), które spełniają trzy podstawowe warunki:
- Zarówno zbiór pusty, jak i cały zbiór \( X \) należą do topologii \( T \).
- Dowolna suma (nawet nieskończona) zbiorów otwartych jest zbiorem otwartym.
- Dowolne skończone przecięcie zbiorów otwartych jest zbiorem otwartym.
Topologia dyskretna jest wyjątkowa, ponieważ spełnia wszystkie te warunki w sposób maksymalny. Każdy podzbiór jest tu traktowany jako otwarty, co czyni tę strukturę najbardziej „rozbudowaną", jaką można zdefiniować na danym zbiorze.
To najbogatsza możliwa topologia - żadna inna nie zawiera większej liczby zbiorów otwartych.
Uwaga. Powyższe warunki stanowią podstawę całej teorii topologii. Dzięki nim można formalnie badać pojęcia takie jak bliskość, ciągłość czy izolacja punktów w przestrzeni. W topologii dyskretnej są to pojęcia skrajnie uproszczone - każdy punkt istnieje niezależnie od innych.
Otwarte i domknięte jednocześnie
Najważniejszą cechą topologii dyskretnej jest to, że każdy podzbiór przestrzeni jest jednocześnie otwarty i domknięty.
Wynika to z prostego faktu: skoro wszystkie podzbiory są otwarte, to ich dopełnienia również są otwarte. A ponieważ zbiór nazywamy domkniętym, gdy jego dopełnienie jest otwarte, każdy podzbiór spełnia oba warunki naraz.

Oznacza to, że w topologii dyskretnej wszystkie podzbiory są zbiorami clopen - otwartymi i domkniętymi jednocześnie. To unikalna właściwość, której nie spotkamy w większości innych topologii.
Uwaga. Ta własność dotyczy każdego podzbioru, nie tylko pojedynczych punktów. Ponieważ każdy punkt jest zbiorem otwartym, a jego dopełnienie również należy do rodziny otwartych, każdy podzbiór \( X \) musi być zarazem otwarty i domknięty.
Przykład
Aby zobaczyć, jak działa topologia dyskretna w praktyce, przyjrzyjmy się prostemu przypadkowi skończonego zbioru:
$$ X = \{a, b, c\} $$
Zbiór potęgowy \( X \), czyli zbiór wszystkich możliwych podzbiorów, wygląda następująco:
- Zbiór pusty: \(\emptyset\)
- Singletony: \(\{a\}\), \(\{b\}\), \(\{c\}\)
- Podzbiory dwuelementowe: \(\{a, b\}\), \(\{a, c\}\), \(\{b, c\}\)
- Cały zbiór: \(\{a, b, c\}\)
W topologii dyskretnej każdy z tych podzbiorów jest zbiorem otwartym, więc cała topologia \( T \) ma postać:
$$ T = \{\emptyset, \{a\}, \{b\}, \{c\}, \{a, b\}, \{a, c\}, \{b, c\}, \{a, b, c\} \} $$
Ta struktura spełnia wszystkie warunki topologii: zawiera \( X \) i zbiór pusty, a także jest domknięta względem dowolnych sum i skończonych przecięć. W topologii dyskretnej nie istnieją żadne ograniczenia dotyczące ciągłości - każdy punkt i każdy podzbiór funkcjonują niezależnie.
Weźmy na przykład podzbiór \( \{ a \} \). Z definicji jest on otwarty, a jego dopełnienie \( X \setminus \{a\} = \{b, c\} \) również jest otwarte. Wniosek? Podzbiór \( \{ a \} \) jest jednocześnie otwarty i domknięty.
To samo dotyczy każdego innego podzbioru \( X \). W topologii dyskretnej każdy punkt, każda kombinacja punktów i każdy fragment przestrzeni ma tę samą, wyjątkową właściwość.